"De indruk van Louis Bouwmeester in de rol van Shylock blijft onuitwisbaar. Zijn spel is zo volledig, zo in alle opzichten uitgewerkt, zo plastisch, ja, sculpturaal in houding, gebaren en uitdrukking, zo machtig natuurlijk en logisch in de buigingen der stem, dat men zich afvraagt of nog een dramatisch kunstenaar bestaat, die zo bij machte is, de Shakespeariaanse scheppingen te doen herleven."
Zo bejubelt Prosper van Langendonck in een recensie Louis Bouwmeester in zijn rol van Shylock in De Koopman van Venetië van Shakespeare, een vertolking die Bouwmeester tot ver over de grenzen beroemd maakte.
Er zijn wel foto's, maar nauwelijks beeld- en geluidsopnamen, die ons een indruk kunnen geven van zijn ongeëvenaarde meesterschap. Het was een tijd dat de schouwburgen en theaters avond aan avond vol zaten met mensen van alle rangen en standen, en voorstellingen duurden van 's avonds zeven tot elf uur, met twee pauzes en een constant open buffet, met een zedendrama, een blijspel en nog een zang- en dansspel op de koop toe. Met Shakespeare en andere klassieke schrijvers, maar ook titels als 'De Gebochelde', 'Het gebed der schipbreukelingen' en 'Marmeren beelden, koude harten'.
In zijn zestiende solo wil Helmert Woudenberg die voor het toneel gouden tijd doen herleven en onderzoeken wat het talent van Louis Bouwmeester zo uitzonderlijk maakte. Het moet een ode worden aan een magistrale speler, maar ook aan de toneelspelkunst in het algemeen.
"De indruk van Louis Bouwmeester in de rol van Shylock blijft onuitwisbaar. Zijn spel is zo volledig, zo in alle opzichten uitgewerkt, zo plastisch, ja, sculpturaal in houding, gebaren en uitdrukking, zo machtig natuurlijk en logisch in de buigingen der stem, dat men zich afvraagt of nog een dramatisch kunstenaar bestaat, die zo bij machte is, de Shakespeariaanse scheppingen te doen herleven."
Zo bejubelt Prosper van Langendonck in een recensie Louis Bouwmeester in zijn rol van Shylock in De Koopman van Venetië van Shakespeare, een vertolking die Bouwmeester tot ver over de grenzen beroemd maakte.
Er zijn wel foto's, maar nauwelijks beeld- en geluidsopnamen, die ons een indruk kunnen geven van zijn ongeëvenaarde meesterschap. Het was een tijd dat de schouwburgen en theaters avond aan avond vol zaten met mensen van alle rangen en standen, en voorstellingen duurden van 's avonds zeven tot elf uur, met twee pauzes en een constant open buffet, met een zedendrama, een blijspel en nog een zang- en dansspel op de koop toe. Met Shakespeare en andere klassieke schrijvers, maar ook titels als 'De Gebochelde', 'Het gebed der schipbreukelingen' en 'Marmeren beelden, koude harten'.
In zijn zestiende solo wil Helmert Woudenberg die voor het toneel gouden tijd doen herleven en onderzoeken wat het talent van Louis Bouwmeester zo uitzonderlijk maakte. Het moet een ode worden aan een magistrale speler, maar ook aan de toneelspelkunst in het algemeen.
In de jaren zeventig schreef Simon Carmiggelt elke dag een zogenaamde Kronkel in het Parool.
Meestal treed daar een ik-figuur (duidelijk Carmiggelt zelf) in op, maar soms is het ook gewoon een kort verhaal.
In FLUITEN IN HET DONKER (ook de titel van één van de vele bundels die Carmiggelt op zijn naam heeft staan) zijn een aantal van die verhalen verzameld.
Verhalen over kwetsbare kinderen, verliefde stelletjes, peper-en-zoute echtparen, publieke vrouwen, kroeglopers en andere buitengewone zonderlingen.
In de jaren zeventig schreef Simon Carmiggelt elke dag een zogenaamde Kronkel in het Parool.
Meestal treed daar een ik-figuur (duidelijk Carmiggelt zelf) in op, maar soms is het ook gewoon een kort verhaal.
In FLUITEN IN HET DONKER (ook de titel van één van de vele bundels die Carmiggelt op zijn naam heeft staan) zijn een aantal van die verhalen verzameld.
Verhalen over kwetsbare kinderen, verliefde stelletjes, peper-en-zoute echtparen, publieke vrouwen, kroeglopers en andere buitengewone zonderlingen.
Mijn vijftiende solo omvat het verhaal van Mozes: de man die met zijn volk op de vlucht sloeg, op zoek naar een betere toekomst.
Hoe is het om huis en haard te moeten verlaten, een onzekere toekomst tegemoet?
Waarbij de opluchting, die met het vertrek gepaard gaat, al snel plaatsmaakt voor onzekerheid.
Waar moet je heen? Hoe pas je je aan aan een nieuwe omgeving? Hoe vind je rust, als je in plaats van onderdrukt volk opeens ongewenste vreemdelingen bent geworden?
Een verhaal over rampspoed en ontberingen, maar ook over vrijheid, hoop en verandering.
Mijn vijftiende solo omvat het verhaal van Mozes: de man die met zijn volk op de vlucht sloeg, op zoek naar een betere toekomst.
Hoe is het om huis en haard te moeten verlaten, een onzekere toekomst tegemoet?
Waarbij de opluchting, die met het vertrek gepaard gaat, al snel plaatsmaakt voor onzekerheid.
Waar moet je heen? Hoe pas je je aan aan een nieuwe omgeving? Hoe vind je rust, als je in plaats van onderdrukt volk opeens ongewenste vreemdelingen bent geworden?
Een verhaal over rampspoed en ontberingen, maar ook over vrijheid, hoop en verandering.
Waterman vertelt het aangrijpende onderduikverhaal van de joodse Hatty (Hartog) Waterman, die als enige van een gezin met veertien kinderen niet wordt gedeporteerd naar Auschwitz.
Hij blijft door toeval in zijn eentje achter en door voortdurend van adres te veranderen weet Hatty zijn noodlot te ontlopen en hij ontmoet op zijn tocht markante figuren als zijn heldhaftige Tante Dora en de grimmige jodenverraadster Ans van Dijk.
In Waterman zit Helmert Woudenberg tegenover het zevenjarige joodse jongetje en luistert ademloos naar zijn verhaal.
Waterman vertelt het aangrijpende onderduikverhaal van de joodse Hatty (Hartog) Waterman, die als enige van een gezin met veertien kinderen niet wordt gedeporteerd naar Auschwitz.
Hij blijft door toeval in zijn eentje achter en door voortdurend van adres te veranderen weet Hatty zijn noodlot te ontlopen en hij ontmoet op zijn tocht markante figuren als zijn heldhaftige Tante Dora en de grimmige jodenverraadster Ans van Dijk.
In Waterman zit Helmert Woudenberg tegenover het zevenjarige joodse jongetje en luistert ademloos naar zijn verhaal.